قربون خدا برم كه با اون همه بزرگيش آشناييت ِ بنده هاش با اون همه كوچيكي از لاي انگشتاش نمي اُفتن .
به دل نگيرين ، گفتم خدافظي با گله شايد بامزّه تر باشه
حقيقتش اينه كه شما از همون اوّلشم استعداد ِ عجيبي واسه بزرگ شدن داشتين ، دست خودتونم نبود انگار اومده بوديد كه بريد
ديگر عرضي نمي ماند جز اينكه خيلي هم بي خبر نگذاريد آشنايان را كه بسي بي معرفتيست ، و جز همان التماس دعاي هميشگي كه بايد با خودتان ببريد باالاجبار
